Columns bundelen met Rob van Vuure

En tóch heeft hij alle stukjes nog een keer overgetikt. Ook veranderd, soms. Omdat het dan nog nét even leuker of beter kon. Nu de columns van Rob van Vuure rond zijn zoon David zijn gebundeld, ging de auteur er opnieuw met de kritische bril doorheen. De kern? ,,In bijna alles wat hij doet, herken ik mezelf’’. vertelde vader Rob me deze week in een vraaggesprek bij me thuis.
 
De titel van de bundel is veelzeggend: ’Stukjes Spiegel’. Omdat vader en zoon zo op elkaar lijken. In speelse taal pingelt hij in één van de verhalen via amateurveldjes en oude Oranjevedetten naar het fenomeen voetbalplaatjes. Natuurlijk spaart ook David die. Want zoals vader Rob in 1974 loerde op Wim Rijsbergen en Ruud Krol om zijn album vol te krijgen, zo jaagt zoon David nu op Arjen Robben en Ron Vlaar. Gestimuleerd door pa. ,,Want beste knul, néém één ding aan: je verzamelt geen voetbalplaatjes, maar herinneringen.’’
Het verhaal verschijnt zaterdag in onze vernieuwde (compacte!) kranten.